Vanavond hebben we een echo bij Angel laten maken. Onze vermoeden werd bevestigd, Angel is drachtig. Alles leek er op maar ja het is toch altijd afwachten. Maar nu weten we het zeker. Begin april verwachten wij puppy`s.
Angel met haar eerste pups van het elfstedennest.
Een hele lieve trotse moeder.
Vandaag is het alweer 3 weken geleden dat Angel is gedekt door Idefix. En de twijvel slaat weer toe. Zal ze nu wel of niet drachtig zijn. Angel wil het liefst de hele dag bij mij in de buurt zijn. Haar eetlust is niet te stoppen. Veel slapen. Maar vandaag mailde Monique (Het Hof van Eden) mij dat haar dierenarts vertelde dat alle teven drie weken na de loopsheid zich allemaal gedragen alsof ze drachtig zijn. En inderdaad volgens mij denken Bo en Donja het zelfde. Dus we kunnen niets anders doen dan afwachten. Dinsdag 28 februari laten we een echo bij Angel maken.
Angel heerlijk aan het relaxen.
We zijn al een poosje in het bezit van een paar appaloosapony`s. Het zijn drie merrie`s en een goedgekeurde dekhengstje. Twee merrie`s zijn drachtig en de derde twijvelen wij nog aan. De pony`s zijn allemaal rond de 85 cm.
Dekhengst Napoleon v.d. Bernard v Damstraat.
Napoleon.
Alle vier.
De pony`s.Heerlijk in het zonnetje.
Deze merrie kan kunstjes.
Zondag 19 februari was het zo ver, de LHCN had een wandeling georganiseerd. Iedereen met een leonberger kon mee wandelen. Natuurlijk waren ook andere honden welkom. Het weer was erg mooi. Er waren een aantal van de Toogwijkhoeve`s die mee liepen. Wij zelf hadden Caro meegenomen. Caro en wij hebben erg genoten. Ik heb maar een paar foto`s gemaakt dus alle Toogwijkjes staan er niet op. Mijn hoop is nu op Nantko gericht die Chira en Amor van de Toogwijkhoeve mee hadden. Nantko heeft vast meer foto`s dan mij gemaakt. zie voor meer foto`s http://www.amorvdtoogwijkhoeve.nl/
De wandeling.
Gezellig bijkletsen.
Thoras aan het rusten samen met zijn baasje.
Thoras van de Toogwijkhoeve.
Duco van de Toogwijkhoeve.
Mijn trimsalon is klaar. Het is een moeilijk vak maar heel erg leuk om te doen. Mijn eigen honden zijn al op tafel geweest daar kan ik ze makkelijker kammen en borstelen. Bengel het examenhondje van Ancilla en mij hebben we vandaag even ontklit en in bad gedaan. En wat is hij mooi geworden.
Caro van de Toogwijkhoeve in de Trimsalon van de Toogwijkhoeve.
Caro van de Toogwijkhoeve.
Bengel voor de behandeling.
Bengel na de behandeling.
Wasplaats.
Hallo wandelaars.
De Winterwandeling Noord gaat weer door het natuurgebied van het Drents-Friese Wold bij Appelscha.
De Honden mogen loslopen en andere rassen zijn ook welkom.
Verzamelen: vanaf 10:00 uur in de Bosbrasserie bij het bezoekerscentrum van het Drents-Friese Wold.
Op verzoek van de eigenaar van de horeca de grote honden graag voor en zeker na de wandeling (natte honden) niet mee naar binnen nemen. b.v.d.
Vertrek: om 11:00 uur, de wandeling duurt 1 a 1,5 uur.
Adres bezoekerscentrum: Terwisscha 6a 8426 SJ Appelscha
Jonge en oude honden kunnen een kortere route volgen.
Opgeven kan via Gert Huttema maar ook zonder opgave is iedereen welkom.
Een mooie foto van Chira ontvangen. Het zusje van Caro.
Kan het nog eigenwijzer?
Leuke berichten uit Zweden waar Yvo en Mirjam het volgende schrijven.
Ik besefte dat het alweer een tijdje geleden is dat ik wat foto’s heb gestuurd, dus bij deze een korte update.
Met Elwood gaat het heel erg goed. Hij heeft het enorm naar zijn zin in de sneeuw, en het maakt hem niet uit of hij nu aan het rennen is over een sneeuwscooterpad met aangestampte sneeuw of gewoon door de losse sneeuw in de wei. Bij Lasse zie je dan een echt spoor, en bij Woody zijn het alleen gaten om de anderhalve meter uit elkaar… Ook is het een echte speurneus. Als hij iets ruikt steekt hij vol zijn kop in de sneeuw, en lijkt dan net een struisvogel. Ook is hij dan enorm gefocust, en is het erg moeilijk om hem dan aan te spreken.
Qua groei heeft hij pas weer een flinke stuip in de lengte gemaakt, en is zijn hoogte nu aan het bijtrekken. Inmiddels is hij al aardig in de rui, dus de puppenvacht maakt nu plaats voor een mooie donkerbruin/zwarte vacht op zijn rug en mooi roodbruin op de flanken. Zijn karakter wordt steeds stabieler. Hij is wat zelfverzekerder, en neemt ook een goede afwachtende houding aan als er vreemden op het erf komen. Je moet je natuurlijk voorstellen dat het dan mensen zijn die helemaal ingepakt zitten in dikke jassen en grote bontmutsen, du dat zal iets indrukwekkender zijn dan we gewend zijn in Nederland. Verder is het een onvermoeibare lolbroek die je steeds opbeurt door weer met een nieuw speeltje aan te komen. Met de beweging zit het helemaal goed! Hij is superwendbaar en snel en loopt in alle gangen erg mooi. Af en toe moet ik hem een beetje rustig houden als we op een glad gedeelte lopen, want het maakt hem niet uit of hij uitglijdt of niet… Zijn kop is aardig aan het groeien: hij gaat door grote touwflossen alsof het niets is, en de gemiddelde kauwstaaf heeft hij in een minuut of vijf weggewerkt.
In ieder geval zijn we erg blij met het ventje, en het plezier wordt alleen maar meer!
Elwood met zijn vriend.
Elwood in Zweden.
Speurneus Elwood.
Hier kun je toch nooit boos op worden?
Elwood van de Toogwijkhoeve.
Lolbroek Elwood.
Het is echt koud bij ons in Friesland. Vorige week is er nog voldoende sneeuw gevallen en dit vinden de honden altijd erg leuk. Ook onze ezels geven er niets om. Op één van de foto`s staat een ezelhengstje, deze zat 10 dagen geleden nog in Italie en nu loopt hij vrolijk rond in de sneeuw met aan zijn zijde twee bloedmooie ezelmerrie`s. Waarschijnlijk zijn de merrie`s drachtig. En voor onze kippen is het ook te koud buiten. Deze houden de wacht over onze kat Pietertje.
Kiekeboe.
Ons veteraantje Donja.
Angel lekker relaxen een dag na de dekking.
Ons dekhengstje.
Hier is het lekkerder dan buiten.
Zaterdag een dag na Donna`s avontuur hebben Roelof-jan en ik haar even opgezocht met een dikke bot. Als je de beelden ziet dan ben je best onder de indruk. Donna heeft zich zo goed gehouden dat ze een dikke bot verdiende. Het kan iedereen overkomen. Het baasje van Donna was met haar aan het wandelen en ze vond de sneeuw zo leuk dat ze los mocht. Maar Donna kreeg een stel eenden in het visier en dacht die laat ik even schrikken. Ze wilde helemaal niet meer luisteren en vloog zo het wak in waar ze 20 minuten in heeft gelegen. Gelukkig is de brandweer met groot matriaal uitgerukt zodat ze haar veilig konden redden.
Donna vol trots met haar bot.
Donna, een dag na haar hachelijk avontuur.