Verdrietig nieuws.

Twee weken geleden kreeg ik telefoon van het baasje van Aslan dat het niet goed met hem ging. Aslan is van het F nest en zou 13 december 10 jaar worden. Een paar weken geleden werd bij het vriendje (Joep) van Aslan botkanker geconstateerd en overleed ook snel na deze heftige diagnose. Nog geen paar weken later werd er ook bij Aslan botkanker geconstateerd en ook Aslan heeft niet lang meer geleefd na deze diagnose. Joep en Aslan waren geen familie. Wat een vreselijk verdriet om twee van je dierbare harige vrienden te moeten missen zo vlak na elkaar. De honden hebben een erg mooi leven bij hun baasjes gehad. Ze kwamen niets te kort, gingen mee op vakantie en maakten mooie uitjes. Helaas is hier een einde aan gekomen. We wensen de baasjes ook heel veel steun en kracht om dit te verwerken. Gisteren werden wij door de baasjes verrast met een mooie bos bloemen en een erg lieve kaart waar we even stil van werden.

Volop genieten.

Ik schrik ervan al een poosje geen foto`s en berichten geplaatst. We hebben gewoon tijd te kort maar genieten volop van de pups. Ondertussen zijn ze al weer 4 weken geweest. Het gaat erg goed met de pups en mama Angi. De TV hoeft niet meer aan je kunt er de hele dag wel naar kijken.

Trotse Angi.
Angi speelt verstoppertje maar de pups weten haar wel te vinden.
Een nieuwe mand en daar maken ze graag gebruik van.
Deze mand ligt ook wel lekker maar de witte is favoriet.

Verdrietig nieuws.

Onderstaande mail kreeg ik van de baasjes van Eddie. Eddie komt uit het E nest.

Hoi Hettie,

Met veel verdriet hebben wij op woensdag 9 november afscheid genomen van onze lieve Eddie (E-nest). De laatste twee weken at hij slecht en liep hij minder goed. 

’S Morgens wilde hij nog zijn dagelijkse koekje en om 11.45 uur is hij rustig met ons erbij ingeslapen. Het ging heel snel en hij heeft gelukkig niet geleden. 

Het was een geweldige hond voor ons allemaal en de beste vriend van onze schapendoes Vedder. We missen hem ontzettend!

Groet,

Dit is een foto van Eddie van afgelopen weekend:

Daar zijn ze dan.

Wat blijft het elke keer weer spannend en heel bijzonder. Woensdag, dag 61 dracht begon ik aan Angi te merken dat de geboorte naderde. Ze at nog wel maar met lange tanden. Wou niet meer naar buiten maar bij mij zijn. Eigenlijk heeft ze de rest van de dag geslapen maar avonds kwamen de weeën. Rond 20 uur kreeg ze echt last. Ik moest de hele tijd bij haar zijn dan voelde ze zich pas echt fijn. Ik vind het best zielig je kunt je hond niet uitleggen wat er gebeurd en ze hebben toch pijn. De voorweeën kunnen best een poosje duren en zo ook bij Angi. (achteraf viel het nog mee). Toch tegen middernacht de dierenarts gebeld maar die bevestigde mij vermoedens dat dit nog wel even kon duren. En na 18 nesten weet ik het ook wel maar toch. Tijdens de telefoongesprek met de DA lag daar het eerste pupje. Pfff de eerste dan is de spanning al iets weg. Voor de rest verliep de bevalling vlot. Om 2 uur kwam daar het laatste pupje. Morgensvroeg is de DA geweest om te kijken als Angi echt wel leeg was en gelukkig was dit het geval. Alle pups zijn nagekeken en zagen er allemaal goed uit. Het is een toverballennest. 1 rood teefje, 1 choco getijgerde teef (zoals het nu lijkt). 1 zwart getijgerde reu 1 rode of bruin of choco getijgerde reu (nog moeilijk te zien) 1 rode reu en 1 black and tan reu. De pups hebben mooie gewichten en mama Angi ontpopt zich tot een supermoedertje. En als je dat dan allemaal zo ziet liggen wat een rijkdom is dat toch. En dan hebben wij waarschijnlijk een choco getijgerde teef. We hebben honden genoeg maar een choco was toch nog wel mijn dingetje en dan slaat de twijfel toe. Ach als die choco is wat een droom zou zijn dan blijft ze gezellig op de Toogwijkhoeve.

Verdrietig nieuws.

Begin oktober kregen wij het verdrietige nieuws dat Bella van de Toogwijkhoeve is overleden. Bella was van het E nest het het pupje met het gele bandje. In april heeft Bella haar verjaardag van 10 jaar nog gevierd. Het is altijd te vroeg om afscheid te nemen.

Goedenavond Hettie, vanmiddag hebben we moeten besluiten om onze lieve Bella te laten inslapen. Ze was al een tijdje niet in orde en de afgelopen paar dagen wou ze niet meer eten en drinken en zakte ze door haar achterpoten. Dus hebben we haar tot ons grote verdriet moeten laten gaan. Ze is vredig ingeslapen. We zullen haar ontzettend gaan missen met haar lieve, grappige karakter. 

Isa officiaal zorghond.

Isa met haar prachtige lieve karakter is nu officiaal goedgekeurd als zorghond. Het was een heel traject waar ik zelf cursussen voor heb moeten volgen. Isa is uitgebreid getest en wordt samen met mij ingezet in de zorg. Mensen met een beperking of met dementie die niet voor zichzelf kunnen zorgen en die ontzettend van dieren houden gaan we blij maken. Je zult er maar zitten en je geliefde huisdier kan niet mee? Hoe kijk je dan uit naar bezoekjes met een huisdier? We hopen heel wat mensen blij te mogen maken. En Isa die doet niets liever dan de hele dag knuffelen.

Naar Leonberg.

23 september ben ik met Annemarie en Boef afgereisd naar Leonberg waar 24 en 25 september een leonbergse hondenshow werd georganiseerd. Annemarie had flink geoefend met Boef maar kwam te vallen en had zich zo zeer gedaan dat ze zelf niet meer met Boef de ring in kon gaan dus werd ik voor de leeuwen gegooid. Het was erg koud en nat dus het was best afzien. Maar ondanks alle ellende hebben we wel genoten. Boef viel niet in de prijzen maar kreeg erg mooie rapporten.

Met de honden naar Texel.

Eindelijk was het zo ver 7 september. Ik ga al jaren met Corina (de fokker van onze eerste leonberger) naar Texel. Het is altijd een erg gezellig uitje. En 7 september was het zo ver, 5 dagen naar Texel. Dit keer mochten onze honden mee en dat werden Isa en Mo. Isa is erg goed gesocialiseerd maar Mo is nog te weinig mee geweest. Maar het ging erg goed. Corina kwam gelijk lelijk te vallen en kon moeilijk lopen. Normaal hebben wij elk 1 hond om mee te wandelen, dus was het voor mij een uitdaging om 2 leonbergers keurig aan de riem te houden. Maar het ging uitstekend. Mo was erg gehoorzaam en liep mooi mee. Ondanks dat Corina niet zo snel te been was hebben wij weer een fantastische tijd op Texel gehad. Ook de honden hebben genoten.