Avonds als we met alles klaar zijn dan is het feest. De teckels liggen dan het liefst op de bank wat hier mag. Alleen moeten ze wel schoon zijn. De leonbergers zijn hier de hele dag buiten die zien er aan de einde van de dag niet zo schoon meer uit. En die liggen dan het liefst in de gang. Daar is het lekker koel.

Helaas kreeg ik van de week verdrietig nieuws. Angel het zusje van Isa is overleden. Veel te jong. Ze mocht maar 6 jaar worden. Gelukkig had ze de allerliefste baasjes die ze zich maar kon wensen en heeft Angel heeft een mooi leven gehad. Maar dit soort berichten breekt je hart.

Dag Hettie, slecht nieuws. Wij hebben Angel zondag moeten laten inslapen. 15 dagen geleden werd vastgesteld dat ze een tumor op haar hart heeft. Wij hebben nog 2 keer het vocht op haar hart laten wegzuigen. Maar vorige zondag is het teruggekomen en was ze weer benauwd. Ze heeft in de tussentijd nog genoten van haar hondenleven en wij van haar. Bedankt Hettie! ’t Was kort maar zeer blij dat wij zo’n lieve en brave hond gehad hebben. Hopelijk blijft het goed gaan met Isa. Hier nog een van de laatste foto’s van Angel.

Dit waren de klachten van Angel. Snel ademen, heel afzijdig houden maar toch nog kwispelen als wij naar haar toe gingen. Op een gegeven moment zag ik dat zij precies een verkramping kreeg in rusttoestand. Ze was even buiten bewustzijn. Eerst dacht de DA aan een eleptische aanval. Maar de volgende dag was ze nog niet in haar doen en haar ademhaling was te snel. Echo laten nemen en daaruit bleek dat ze een tumor op haar hart had die was beginnen te lekken. Nog drainage van het vocht in haar hartzakje gedaan. Weer volledig in orde daarna: terug vrolijk. Na 5 dagen was het vocht teruggekomen, dus terug laten draineren. En terug de oude vrolijke Angel terug maar na 9 dagen opnieuw vocht in het hartzakje. Het was dweilen met de kraan open. Wij hebben toen beslist om haar te laten inslapen. Het zou toch maar gaan om enkele dagen en dan komt het terug. Zij heeft nauwelijks afgezien door ons snelle handeling. Het had geen zin meer …

Wat honden wel niet te weeg kunnen brengen. In 2002 kochten wij onze eerste leonbergerpup Leowico`s Donja bij Corina van Mourik die toen nog met de leonbergers fokte. Corina en ik hebben altijd contact gehouden en gaan al jaren met elkaar een paar dagen weg. In maart hebben wij ons twaalf en een half jarige jubileum. Dan gaan we al 12.5 jaar naar Texel. En daar voor hebben wij meerdere uitjes gemaakt maar Texel is favoriet en dat houden wij er in. Dit jaar mochten de honden van Corina mee.

Het is alweer een jaar geleden dat Isa haar diploma kreeg als zorghond. En wat doet ze het goed. De zorginstelling waar wij heen gaan heet Sinnehiem. Daar maakt ze vele mensen blij en niet alleen de bewoners maar ook de verzorgers.

De wond geneest goed bij Isa. Ze heeft ook nergens last van gehad. Alleen de uitslag is niet zo mooi. Het is een kwaadaardige melktumor. De prognose is wel goed. Alles is goed weggehaald en deze vorm is niet uitgezaaid. Dat is weer een geluk want deze lieverd kunnen we nog lang niet missen.

Woensdag 23 augustus is Isa geopereerd. Isa had een rare bult aan haar voorste tepel. Het voelde net als melkklierontsteking maar ze was er niet ziek van. De dierenarts heeft haar een paar keer behandeld met verschillende medicijnen maar daar kregen we de bult niet mee weg. Toen maar besloten om dit operatief te laten verwijderen. Het verwijderde bult zag er niet mooi uit. Het is opgestuurd en nu maar wachten op de uitslag. De wond geneest wel mooi.

De afgelopen zomer zijn er weer twee Toogwijkjes overleden. Belle, Belle is van het F nest en een dochter van Bo. 19 juli hebben ze haar moeten laten inslapen het ging niet meer. Het baasje van Belle schreef dat ze zoveel mooie herinneringen aan Belle hebben. Ze zou 13 december 10 jaar worden. En ook Padouk het zusje van Guusje is ingeslapen op 27 juli. Ook dat ging niet meer. Waarschijnlijk had ze acute leukemie. En dan hoor je van de baasjes van Belle en Padouk dat ze ons bedanken omdat wij zulke geweldige honden hebben gefokt. Dit doet je dan weer zo goed als fokker. Voor altijd in ons hart.

Vandaag is het laatste pupje op gehaald, Frans. Dit kwam voor de baasjes van Frans beter uit. Het is ook weer mooi geweest. Ons eigen leventje kunnen wij weer oppakken. Het is heerlijk pups in huis maar ook altijd een verantwoording. Je wilt ze de beste start geven. En dat is dit keer ook weer gelukt. Wij krijgen mooie verhalen binnen en prachtige fotos. Daar doen we het voor.

Dit kwam ik vorige week op facebook tegen. De baasjes vertelde mij dat de koek op was. Veel te jong we hopen dat ze allemaal de 10 plus halen. Helaas hebben wij dat niet in de hand.

We hebben 8 jaar van je mogen genieten. Sulley, sulleke, sul, sullemans de liefste, leukste, sulligste, mooiste beer die we ooit hebben gehad. Sul is niet meer……dag lieve vriend luf joe

Altijd weer prettig dat we weer hele fijne gezinnetjes hebben gevonden voor de pups. Het is natuurlijk niet niks om zoiets kostbaars uit handen te geven. En niet iedereen komt in aanmerking voor een pup. Wij proberen daar zorgvuldig mee op te gaan. Gelukkig kunnen wij nog een week genieten van deze pups die met de dag ondeugender worden. Dan is het ook echt tijd om de wijde wereld in te trekken.